Na zakwasie. Czy uda się ?

 A co to znaczy uda ?
Pojęcie względne , czy bezwzględne ?
Można powiedzieć : udał się ! ale niebardzo :(.
Albo:  nie udał się , ale był pyszny - najważniejsze zamotać tak, co by prawda była za mgłą. Nie do końca prawdziwa, lub nieprawdziwa nie do końca.

 No dobra - spaliłem sprawę. A było tak :

Zaczyn :  200 g zakwasu żytniego
               200 g mąki żytniej
               200 g wody

Ciasto właściwe :  cały zaczyn
                             600 g mąki pszennej typ 650
                             200 g mąki pszennej razowej
                              100 g słonecznika
                              100 g siemienia lnianego
                               łyżka soli
                               łyżka cukru.
                                                                                                                   olej

                               woda                                                                                                                                   

Zrobiłem zaczyn , według wskazań licznych specjalistów i zostawiłem na 12 godzin.
Następnego dnia rano , mówię sobie : zarobię ciasto , pewnie będzie rosło kilka godzin to na popołudnie chlebek będzie jak malowany. Więc zarobiłem to ciasto, i czekam. Czekam i czekam i ............. nic. No prawie nic -" najpierw powoli , jak żółw ociężale " ruszyło ciasto ale, ale, ale - stanęło znowu i stoi z mozołem. I tak sobie do wieczora nie za bardzo chciało urosnąć. No to mówię - pewnie zakwas za młody i nie da rady. Więc rozrobiłem drożdże , i ponownie wyrobiłem ciasto tym razem z drożdżami, no i o dziwo ....... dalej nic, no może ciut lepiej - po 6 godzinach wyrosło tylko połowę tego co normalnie na drożdżach wyrastało mi w godzinę. NO to mówię dość tego, rozkładam do foremek , niech sobie tam rośnie lie już będzie trzeba i do pieca. No tak , "wiśta wio łatwo powiedzieć", w foremkach też mu szło na krew z nosa - a czego innego można się było spodziewać ? Do wieczora nie za bardzo urosło, to mówię zostawię do rana, bo wyjścia nie mam. Rano wstaję a tu  tak jakby ciasto zaczęło siadać !!
Mówię wyrzucę dziadostwo do kosz ! Ale szkoda mi było ciasta i pracy , więc tak sobie myślę , upieczone to chociaż zwierzaki zjedzą. Ustawiłem piec na 250 stopni i w tej temp. piekłem 10 minut, a potem .......... a potem nie wiem co mnie naszło i ustawiłęm na 200 stopni zamiast na 180-190 i piekłem jeszcze 50 minut, ale że było późno ( a musiałem wyjść do pracy ) ustawiłem piekarnik żeby się wyłączył po 50 minutach i  poszedłem.
Efekt 2 dniowych zmagań zobaczyłem po przyjściu  :-0 , o rany - czy ja piekłem chleb ? Czy murzynka ?
Po przekrojeniu okazało się , że jednak chleb - ale tak spieczonej skórki to jeszcze nie jadłem ;-)

Ciąg dalszy nastąpi wkrótce.
Chleb , nie licząc spalonej skórki i  magicznych działań, ciągnących się w nieskończoność wyszedł boski , naprawdę. Extra , nawet taki podpalony.  POLECAM " ZAKWASIAKI " lub OWCE , znaczy "ZAKWAS OWCE".